ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ S01E04 ALPHA GR PART 1,2,3 28 10 2010
Ψέμα (Βικιπαίδεια)
Ψέμα είναι μια πρόταση που λέγεται από κάποιον με σκοπό να πείσει το κοινό του ότι είναι αληθής, ενώ ο ίδιος συνειδητά γνωρίζει (ή πιστεύει) ότι η πρόταση είναι αναληθής. (Εάν ο ίδιος ο υποστηρικτής της πρότασης την πιστεύει για αληθή ενώ δεν είναι, έχουμε να κάνουμε με πλάνη και όχι με ψέμα). Πολλές φορές η λέξη ψέμα χρησιμοποιείται και για να δηλώσει (κάποιος) το μη αληθές.
Υποκατηγορίες του ψέματος [Επεξεργασία]
Στην καθημερινή ζωή η έννοια του ψέματος συνδέεται με την πρόθεση της εξαπάτησης. Ωστόσο αυτή είναι μόνο μια κατηγορία ψεμάτων. Δηλαδή, ένας άνθρωπος λέει ένα ψέμα όταν προσπαθεί να πείσει κάποιον ότι αυτό που λέει είναι αλήθεια ενώ ο ίδιος έχει αμφιβολίες προς την αλήθεια της πρότασης ή γνωρίζει όντως ότι είναι αναληθής. Μια πρόταση μπορεί να εξεταστεί ως προς την αλήθεια της και να αποδειχτεί ψευδής ή αληθής. Δεν είναι όμως απαραίτητο να αποδειχτεί κάτι ψευδές ώστε να χαρακτηριστεί ως ψέμα. Μια αληθινή πρόταση μπορεί τελικά να χαρακτηριστεί ψέμα όταν αυτός που την λέει έχει αμφιβολίες. Παράδειγμα: Όταν κάποιος λέει "Ο ουρανός είναι γαλάζιος", παρότι γνωρίζουμε τώρα ότι είναι γαλάζιος και μπορούμε να το εξηγήσουμε, όταν αυτός ο άνθρωπος αγνοεί ή έχει αμφιβολία ότι είναι γαλάζιος τότε αυτή η αντικειμενική αλήθεια τελικά μπορεί να χαρακτηριστεί ως ψέμα.
Ακόμα και αν δεν έχει καμία αμφιβολία για κάποια πρόταση, η εξέταση της πρότασης και η αδυναμία να αποδειχτεί αληθής τότε καθιστούν την πρόταση ως ψέμα. Παράδειγμα: Όταν κάποιος λέει ότι έχει μέσα στο δωμάτιο του έναν αόρατο ροζ ελέφαντα που κανείς δεν μπορεί να αγγίξει, να νιώσει ή να αντιληφθεί με οποιονδήποτε τρόπο και είναι 100% σίγουρος ότι υπάρχει, επειδή αδυνατούμε με τα μέσα που διαθέτουμε να επαληθεύσουμε αυτή τη πρόταση τότε χαρακτηρίζεται ως ψέμα.
Μια ακόμα υποκατηγορία ψέματος εμφανίζεται όταν κάποιος εσκεμμένα δεν δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα με σκοπό ή την ελπίδα το κοινό του να πιστέψει αυτό που ο ίδιος θέλει. Παράδειγμα: Όταν ένας δημοσιογράφος ρωτάει έναν πολιτικό να διευκρινήσει κάποιες πτυχές σε ένα θέμα και ο πολιτικός εσκεμμένα αποφεύγει την απάντηση με σκοπό ο δημοσιογράφος να νομίζει ό,τι θέλει τότε η αρχική θέση του πολιτικού στο θέμα μπορεί να χαρακτηριστεί ψέμα.
Τα 'λευκά' ψέματα είναι μια υποκατηγορία που φαινομενικά δεν έχουν κανέναν αρνητικό αντίκτυπο. Είναι μικρά ψέματα που κάποιος μπορεί να πει, στη πλειοψηφία για να αποφύγει μια άβολη ή άχαρη κατάσταση. Παράδειγμα: Όταν ένα παιδί δεν έχει φάει για μεσημέρι και η μητέρα του το ρωτάει αν έχει φάει και απαντάει "Ναι, έχω φάει" με σκοπό να βγει να παίξει. Τα λευκά ψέματα στην πραγματικότητα απέχουν πολύ λίγο από τα ψέματα. Η γνώση ότι κάποιος λέει τέτοιου είδους ψέματα τελικά δημιουργεί την ίδια έλλειψη εμπιστοσύνης από το κοινωνικό σύνολο.
Στο μικρό δοκίμιο On Bullshit o Χάρυ Φράνκφουρτ διαφοροποιεί την έννοια του ψέματος από αυτή του bullshitting, ελληνιστί 'μαλακίες'. Σύμφωνα με τον Χάρυ Φράνκφουρτ λοιπόν, όποιος λέει ψέματα έχει στο μυαλό του πάντα την έννοια της αλήθειας. Αντιθέτως ο bullshitter δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την αλήθεια και μπορεί να πει κάποια πρόταση μόνο και μόνο για να δώσει μια εντύπωση της πραγματικότητας - μπορεί να είναι αληθής ή ψευδής βέβαια. Παράδειγμα: Όταν κάποιος, έπειτα από πίεση σε ένα θέμα που δεν τον ενδιαφέρει καθόλου και δεν πρόκειται να ασχοληθεί, λέει μια άποψη για ένα θέμα μόνο για να ευχαριστήσει τον συνομιλητή του ώστε να σταματήσει να τον πιέζει.
..............
Ψέματα δεν θα πω. Ίσως πω, μόνο, την μισή αλήθεια για την αφορμή αυτής της ανάρτησης. Όλα τα άλλα, θα είναι αλήθεια.
Σχεδόν πάνω από δύο χρόνια, δεν βλέπω τηλεόραση όπως παλιά. Αφορμή γι' αυτό στάθηκε και το πρώην καφενείο μου. Έτσι, δεν είχα ακούσει, ούτε δει τις οικογενειακές ιστορίες. Αν και έμαθα πως τελευταία είχε επανάληψη αυτά τα επεισόδια, δεν έτυχε να τα δω στην τηλεόραση. Αφορμή για να σταθώ περισσότερο σ' αυτά, στάθηκε το Φεις κι ένας νέος φίλος, ο ηθοποιός Βασίλης Σαμαριτάκης, ο οποίος είχε πάρει μέρος στην σειρά, με πρωταγωνιστικό ρόλο.
Βλέποντάς τον, μ' άρεσε πολύ, τόσο ο ίδιος, όσο και η ουσία της ιστορίας και εκεί στάθηκα.
Άκουσα στη γύρα ... τα πιο αρνητικά σχόλια, για αυτή την τηλεοπτική σειρά που αφορούσε θέματα οικογενείας, όσα δεν έχω ακούσει για τα χειρότερα ριάλιτυ ή άλλες εκπομπές. Αυτό με θύμωσε, γιατί είδα πως το "ποιοτικό" δήθεν, κοινό, στρέφεται αρνητικά, όχι μόνο σε ταλαντούχους ηθοποιούς, κι αυτό το βρίσκω άδικο, αλλά και σε ευκαιρίες να προβάλλονται εκπομπές με θέματα οικογενειακά, έστω και χαμηλού "μπάνζεκτ", όπως το λένε...
Θα 'θελα να πω, ως Κατερίνα, ως προσαρμόσιμη εξίσου, στην ακριβή ποιότητα και στην φθηνή, ότι σ' αυτές τις δύσκολες εποχές που ζούμε, καλό θα ήταν να παίρνουμε το καλό και την ουσία απ' ότι μας δίνεται, ως θέαμα, αναγνωρίζοντας τουλάχιστον το ταλέντο των ηθοποιών και την προσπάθειά τους να γεμίσουν με το μεράκι τους και την ψυχή τους, ότι μπορεί να είναι "λίγο" σε χρόνο, χρήμα, πλάνα, σενάριο, σκηνοθεσία, κ.λ.π.
Δε θέλω να μακρυγορήσω. Είμαι της άποψης πως ο καλός ηθοποιός είναι σαν το διαμάντι κι όπου ανακατευτεί... δε θα σταματήσει να "γυαλίζει". Όπως κι ότι ιστορίες που είναι κοντά στα καθημερινά προβλήματα του ανθρώπου, αγγίζουν τον κόσμο, χαιδεύουν την ψυχή του και δεν έχουμε δικαίωμα να τις απορρίπτουμε τόσο εύκολα και χωρίς δεύτερες σκέψεις. Δεν ξέρω πόσοι απ' τους αναγνώστες μου είναι πλούσιοι, πόσοι έχουν προσωπικό ψυχολόγο, πόσοι έχουν κότερο κ.λ.π. πόσοι ενδιαφέρονται μόνο για τον έρωτα και τα παρατράγουδά του, (κύρια προβαλλόμενα θέματα) εγώ πάντως που είμαι "απού χουριό", στην προσωπική μου ζωή περιβάλλομαι από κόσμο που ΚΥΡΙΩΣ τον απασχολούν οικογενειακά προβλήματα. Αυτά συνήθως αφορούν τις σχέσεις μέσα και έξω απ' την οικογένεια, μέχρι και την κατσαρόλα... και το πορτοφόλι τους.
Ναι, δεν με πειράζει που υπήρξε μια σειρά που στάθηκε κοντά στο επίπεδο της γειτόνισσάς μου και της θειάς μου!Εφόσον εκείνες ήξεραν τι να πάρουν απ' αυτή, σίγουρα υπήρχε κάτι να πάρω κι εγώ!
Του Βασίλη Σαμαριτάκη το μπλογκ είναι εδώ (θα δείτε και την δική του ιστορία, την έχω ανεβάσει παλιότερα ), αξίζει να τον συγχαρείτε, γιατί για μένα, το ταλέντο ΚΑΙ στα φτηνά ξεχωρίζει! Κάποτε οι ηθοποιοί παίζανε στις αυλές! Πολλά ξεχάσαμε...( Έχουμε πάθει "ποιότητα"...)
Σήμερα "πέτυχα" αυτό το επεισόδιο στο ίντερνετ. (Αυτά είναι τα καλά του!)
Μ' άγγιξε η ιστορία, που αφορούσε παιδιά, όπως και οι ηθοποιοί, μικροί και μεγάλοι!
Μ' άρεσε πολύ και η γλυκύτατη σύζυγος! Κακολύρη Κατερίνα, έμαθα την λένε!
Θερμά "Συγχαρητήρια", Κατερίνα! Πειστικότατη!"Κολώνα" σύζυγος, που λένε! Η ουσία της οικογένειας και της ιστορίας, βεβαίως, βεβαίως! Γιατί η άλλη μάνα, ξέφυγε απ' τον ρόλο της... (όχι η ηθοποιός, βεβαίως, βεβαίως!)
Σε όλους τους ηθοποιούς εύχομαι "ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ" στα όνειρά τους και τους δίνω και μια συμβουλή: να μην ντρέπονται όταν ο πήχυς κατεβαίνει! Αν ο δικός τους είναι ψηλά, εκεί θα παραμείνει! Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή, όταν είναι τίμια, όταν έχει μεράκι κι όταν έχει διδακτικό χαραχτήρα.
Αυτά! Καιρό ήθελα να τα γράψω! Με κούρασε η εύκολη αρνητική κριτική της εποχής μας, που τα πήρε αμπάριζα όλα και χάσαμε το νόημα!
Ψέμα (Βικιπαίδεια)
Ψέμα είναι μια πρόταση που λέγεται από κάποιον με σκοπό να πείσει το κοινό του ότι είναι αληθής, ενώ ο ίδιος συνειδητά γνωρίζει (ή πιστεύει) ότι η πρόταση είναι αναληθής. (Εάν ο ίδιος ο υποστηρικτής της πρότασης την πιστεύει για αληθή ενώ δεν είναι, έχουμε να κάνουμε με πλάνη και όχι με ψέμα). Πολλές φορές η λέξη ψέμα χρησιμοποιείται και για να δηλώσει (κάποιος) το μη αληθές.
Υποκατηγορίες του ψέματος [Επεξεργασία]
Στην καθημερινή ζωή η έννοια του ψέματος συνδέεται με την πρόθεση της εξαπάτησης. Ωστόσο αυτή είναι μόνο μια κατηγορία ψεμάτων. Δηλαδή, ένας άνθρωπος λέει ένα ψέμα όταν προσπαθεί να πείσει κάποιον ότι αυτό που λέει είναι αλήθεια ενώ ο ίδιος έχει αμφιβολίες προς την αλήθεια της πρότασης ή γνωρίζει όντως ότι είναι αναληθής. Μια πρόταση μπορεί να εξεταστεί ως προς την αλήθεια της και να αποδειχτεί ψευδής ή αληθής. Δεν είναι όμως απαραίτητο να αποδειχτεί κάτι ψευδές ώστε να χαρακτηριστεί ως ψέμα. Μια αληθινή πρόταση μπορεί τελικά να χαρακτηριστεί ψέμα όταν αυτός που την λέει έχει αμφιβολίες. Παράδειγμα: Όταν κάποιος λέει "Ο ουρανός είναι γαλάζιος", παρότι γνωρίζουμε τώρα ότι είναι γαλάζιος και μπορούμε να το εξηγήσουμε, όταν αυτός ο άνθρωπος αγνοεί ή έχει αμφιβολία ότι είναι γαλάζιος τότε αυτή η αντικειμενική αλήθεια τελικά μπορεί να χαρακτηριστεί ως ψέμα.
Ακόμα και αν δεν έχει καμία αμφιβολία για κάποια πρόταση, η εξέταση της πρότασης και η αδυναμία να αποδειχτεί αληθής τότε καθιστούν την πρόταση ως ψέμα. Παράδειγμα: Όταν κάποιος λέει ότι έχει μέσα στο δωμάτιο του έναν αόρατο ροζ ελέφαντα που κανείς δεν μπορεί να αγγίξει, να νιώσει ή να αντιληφθεί με οποιονδήποτε τρόπο και είναι 100% σίγουρος ότι υπάρχει, επειδή αδυνατούμε με τα μέσα που διαθέτουμε να επαληθεύσουμε αυτή τη πρόταση τότε χαρακτηρίζεται ως ψέμα.
Μια ακόμα υποκατηγορία ψέματος εμφανίζεται όταν κάποιος εσκεμμένα δεν δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα με σκοπό ή την ελπίδα το κοινό του να πιστέψει αυτό που ο ίδιος θέλει. Παράδειγμα: Όταν ένας δημοσιογράφος ρωτάει έναν πολιτικό να διευκρινήσει κάποιες πτυχές σε ένα θέμα και ο πολιτικός εσκεμμένα αποφεύγει την απάντηση με σκοπό ο δημοσιογράφος να νομίζει ό,τι θέλει τότε η αρχική θέση του πολιτικού στο θέμα μπορεί να χαρακτηριστεί ψέμα.
Τα 'λευκά' ψέματα είναι μια υποκατηγορία που φαινομενικά δεν έχουν κανέναν αρνητικό αντίκτυπο. Είναι μικρά ψέματα που κάποιος μπορεί να πει, στη πλειοψηφία για να αποφύγει μια άβολη ή άχαρη κατάσταση. Παράδειγμα: Όταν ένα παιδί δεν έχει φάει για μεσημέρι και η μητέρα του το ρωτάει αν έχει φάει και απαντάει "Ναι, έχω φάει" με σκοπό να βγει να παίξει. Τα λευκά ψέματα στην πραγματικότητα απέχουν πολύ λίγο από τα ψέματα. Η γνώση ότι κάποιος λέει τέτοιου είδους ψέματα τελικά δημιουργεί την ίδια έλλειψη εμπιστοσύνης από το κοινωνικό σύνολο.
Στο μικρό δοκίμιο On Bullshit o Χάρυ Φράνκφουρτ διαφοροποιεί την έννοια του ψέματος από αυτή του bullshitting, ελληνιστί 'μαλακίες'. Σύμφωνα με τον Χάρυ Φράνκφουρτ λοιπόν, όποιος λέει ψέματα έχει στο μυαλό του πάντα την έννοια της αλήθειας. Αντιθέτως ο bullshitter δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την αλήθεια και μπορεί να πει κάποια πρόταση μόνο και μόνο για να δώσει μια εντύπωση της πραγματικότητας - μπορεί να είναι αληθής ή ψευδής βέβαια. Παράδειγμα: Όταν κάποιος, έπειτα από πίεση σε ένα θέμα που δεν τον ενδιαφέρει καθόλου και δεν πρόκειται να ασχοληθεί, λέει μια άποψη για ένα θέμα μόνο για να ευχαριστήσει τον συνομιλητή του ώστε να σταματήσει να τον πιέζει.
..............
Ψέματα δεν θα πω. Ίσως πω, μόνο, την μισή αλήθεια για την αφορμή αυτής της ανάρτησης. Όλα τα άλλα, θα είναι αλήθεια.
Σχεδόν πάνω από δύο χρόνια, δεν βλέπω τηλεόραση όπως παλιά. Αφορμή γι' αυτό στάθηκε και το πρώην καφενείο μου. Έτσι, δεν είχα ακούσει, ούτε δει τις οικογενειακές ιστορίες. Αν και έμαθα πως τελευταία είχε επανάληψη αυτά τα επεισόδια, δεν έτυχε να τα δω στην τηλεόραση. Αφορμή για να σταθώ περισσότερο σ' αυτά, στάθηκε το Φεις κι ένας νέος φίλος, ο ηθοποιός Βασίλης Σαμαριτάκης, ο οποίος είχε πάρει μέρος στην σειρά, με πρωταγωνιστικό ρόλο.
Βλέποντάς τον, μ' άρεσε πολύ, τόσο ο ίδιος, όσο και η ουσία της ιστορίας και εκεί στάθηκα.
Άκουσα στη γύρα ... τα πιο αρνητικά σχόλια, για αυτή την τηλεοπτική σειρά που αφορούσε θέματα οικογενείας, όσα δεν έχω ακούσει για τα χειρότερα ριάλιτυ ή άλλες εκπομπές. Αυτό με θύμωσε, γιατί είδα πως το "ποιοτικό" δήθεν, κοινό, στρέφεται αρνητικά, όχι μόνο σε ταλαντούχους ηθοποιούς, κι αυτό το βρίσκω άδικο, αλλά και σε ευκαιρίες να προβάλλονται εκπομπές με θέματα οικογενειακά, έστω και χαμηλού "μπάνζεκτ", όπως το λένε...
Θα 'θελα να πω, ως Κατερίνα, ως προσαρμόσιμη εξίσου, στην ακριβή ποιότητα και στην φθηνή, ότι σ' αυτές τις δύσκολες εποχές που ζούμε, καλό θα ήταν να παίρνουμε το καλό και την ουσία απ' ότι μας δίνεται, ως θέαμα, αναγνωρίζοντας τουλάχιστον το ταλέντο των ηθοποιών και την προσπάθειά τους να γεμίσουν με το μεράκι τους και την ψυχή τους, ότι μπορεί να είναι "λίγο" σε χρόνο, χρήμα, πλάνα, σενάριο, σκηνοθεσία, κ.λ.π.
Δε θέλω να μακρυγορήσω. Είμαι της άποψης πως ο καλός ηθοποιός είναι σαν το διαμάντι κι όπου ανακατευτεί... δε θα σταματήσει να "γυαλίζει". Όπως κι ότι ιστορίες που είναι κοντά στα καθημερινά προβλήματα του ανθρώπου, αγγίζουν τον κόσμο, χαιδεύουν την ψυχή του και δεν έχουμε δικαίωμα να τις απορρίπτουμε τόσο εύκολα και χωρίς δεύτερες σκέψεις. Δεν ξέρω πόσοι απ' τους αναγνώστες μου είναι πλούσιοι, πόσοι έχουν προσωπικό ψυχολόγο, πόσοι έχουν κότερο κ.λ.π. πόσοι ενδιαφέρονται μόνο για τον έρωτα και τα παρατράγουδά του, (κύρια προβαλλόμενα θέματα) εγώ πάντως που είμαι "απού χουριό", στην προσωπική μου ζωή περιβάλλομαι από κόσμο που ΚΥΡΙΩΣ τον απασχολούν οικογενειακά προβλήματα. Αυτά συνήθως αφορούν τις σχέσεις μέσα και έξω απ' την οικογένεια, μέχρι και την κατσαρόλα... και το πορτοφόλι τους.
Ναι, δεν με πειράζει που υπήρξε μια σειρά που στάθηκε κοντά στο επίπεδο της γειτόνισσάς μου και της θειάς μου!Εφόσον εκείνες ήξεραν τι να πάρουν απ' αυτή, σίγουρα υπήρχε κάτι να πάρω κι εγώ!
Του Βασίλη Σαμαριτάκη το μπλογκ είναι εδώ (θα δείτε και την δική του ιστορία, την έχω ανεβάσει παλιότερα ), αξίζει να τον συγχαρείτε, γιατί για μένα, το ταλέντο ΚΑΙ στα φτηνά ξεχωρίζει! Κάποτε οι ηθοποιοί παίζανε στις αυλές! Πολλά ξεχάσαμε...( Έχουμε πάθει "ποιότητα"...)
Σήμερα "πέτυχα" αυτό το επεισόδιο στο ίντερνετ. (Αυτά είναι τα καλά του!)
Μ' άγγιξε η ιστορία, που αφορούσε παιδιά, όπως και οι ηθοποιοί, μικροί και μεγάλοι!
Μ' άρεσε πολύ και η γλυκύτατη σύζυγος! Κακολύρη Κατερίνα, έμαθα την λένε!
Θερμά "Συγχαρητήρια", Κατερίνα! Πειστικότατη!"Κολώνα" σύζυγος, που λένε! Η ουσία της οικογένειας και της ιστορίας, βεβαίως, βεβαίως! Γιατί η άλλη μάνα, ξέφυγε απ' τον ρόλο της... (όχι η ηθοποιός, βεβαίως, βεβαίως!)
Σε όλους τους ηθοποιούς εύχομαι "ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ" στα όνειρά τους και τους δίνω και μια συμβουλή: να μην ντρέπονται όταν ο πήχυς κατεβαίνει! Αν ο δικός τους είναι ψηλά, εκεί θα παραμείνει! Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή, όταν είναι τίμια, όταν έχει μεράκι κι όταν έχει διδακτικό χαραχτήρα.
Αυτά! Καιρό ήθελα να τα γράψω! Με κούρασε η εύκολη αρνητική κριτική της εποχής μας, που τα πήρε αμπάριζα όλα και χάσαμε το νόημα!
