ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ
ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΥ
ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΑΠΥΡΟΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΣΩΤΗΡΗ ΠΑΤΑΤΖΗ
Ένα απ’ ΤΑ ΑΘΑΝΑΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, όπως γράφει στο οπισθόφυλλο του τόμου. (478 σελίδες και μικρά γράμματα).
Εγώ, τι να γράψω τώρα γι’ αυτό το βιβλίο; Έπρεπε να το είχα διαβάσει πολύ νωρίτερα, τότε που είχα τρελά κέφια με τα μπλογκ! Ένα, ολόκληρο, ίσως μου έφτανε, τότε…
Τώρα, ψάχνω βαθύτερα, μόνο την αφορμή που μ’ έκανε να το διαβάσω, τώρα, ενώ τόσα χρόνια σκονίζονταν στην βιβλιοθήκη μου! Κι είμαι τυχερή που δεν το είχα χαρίσει και αυτό, στην Βιβλιοθήκη του χωριού μου, κι έτσι γλύτωσα απ’ το να το αγοράσω αυτή την δύσκολη οικονομικά εποχή.
Αν και περνάω μία φάση αρνητική, ως προς το διάβασμα, μέσ’ το σπίτι αδύνατον να διαβάσω πια, αυτός ο τόμος περίμενε στο γραφείο μου το κοινό μας ταξίδι, με λεωφορείο στην Αθήνα.
Απ’ τις πρώτες σελίδες του σφίχτηκα, φοβήθηκα, τρόμαξα, (ίσως αν δεν υπήρχε η αφορμή, να μην συνέχιζα την ανάγνωση), η καρδιά μου ακροβατούσε σε κάθε σελίδα, με βοήθησαν όμως τα τρία μεγάλα διαλλείματα, κι έτσι κατάφερα να το τελειώσω προχθές το βράδυ και μάλιστα, διαβάζοντας το υπόλοιπο στο σπίτι!
«Έγκλημα και τιμωρία» ο τίτλος του, στον ενικό αριθμό, διαβάζοντάς το όμως, βρήκα πολλά εγκλήματα και πολλές τιμωρίες.
Ψυχολογικό θρίλερ για ατσάλινα νεύρα, το συνιστώ ανεπιφύλακτα στους «αντοχής αναγνώστες» και στους άλλους, τους υπερευαίσθητους … που ψειρίζουν λέξεις, γραμμές, νοήματα, δεύτερες σκέψεις και αισθήματα, αν πρέπει να το διαβάσουν, να το κάνουν με δόσεις…
Όπως το λέει στο οπισθόφυλλο: «πινακοθήκη χαραχτήρων – πλήρες ξεγύμνωμα ψυχής – συγκλονιστικότατος συγγραφέας»!
Οι δικές μου σημειώσεις και στάσεις, άπειρες! Αν πρέπει να σταθώ κάπου, έτσι, για την συνήθεια να αντιγράφω, θα σταθώ εκεί, στο χείλος του γκρεμού:
«Δεν τ’ αποφάσισα να ζήσω, έστω και σ’ ένα χώρο όπου θα μπορώ μόνο τα πόδια μου να πατήσω;» σελ.172
ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΥ
ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΑΠΥΡΟΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΣΩΤΗΡΗ ΠΑΤΑΤΖΗ
Ένα απ’ ΤΑ ΑΘΑΝΑΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, όπως γράφει στο οπισθόφυλλο του τόμου. (478 σελίδες και μικρά γράμματα).
Εγώ, τι να γράψω τώρα γι’ αυτό το βιβλίο; Έπρεπε να το είχα διαβάσει πολύ νωρίτερα, τότε που είχα τρελά κέφια με τα μπλογκ! Ένα, ολόκληρο, ίσως μου έφτανε, τότε…
Τώρα, ψάχνω βαθύτερα, μόνο την αφορμή που μ’ έκανε να το διαβάσω, τώρα, ενώ τόσα χρόνια σκονίζονταν στην βιβλιοθήκη μου! Κι είμαι τυχερή που δεν το είχα χαρίσει και αυτό, στην Βιβλιοθήκη του χωριού μου, κι έτσι γλύτωσα απ’ το να το αγοράσω αυτή την δύσκολη οικονομικά εποχή.
Αν και περνάω μία φάση αρνητική, ως προς το διάβασμα, μέσ’ το σπίτι αδύνατον να διαβάσω πια, αυτός ο τόμος περίμενε στο γραφείο μου το κοινό μας ταξίδι, με λεωφορείο στην Αθήνα.
Απ’ τις πρώτες σελίδες του σφίχτηκα, φοβήθηκα, τρόμαξα, (ίσως αν δεν υπήρχε η αφορμή, να μην συνέχιζα την ανάγνωση), η καρδιά μου ακροβατούσε σε κάθε σελίδα, με βοήθησαν όμως τα τρία μεγάλα διαλλείματα, κι έτσι κατάφερα να το τελειώσω προχθές το βράδυ και μάλιστα, διαβάζοντας το υπόλοιπο στο σπίτι!
«Έγκλημα και τιμωρία» ο τίτλος του, στον ενικό αριθμό, διαβάζοντάς το όμως, βρήκα πολλά εγκλήματα και πολλές τιμωρίες.
Ψυχολογικό θρίλερ για ατσάλινα νεύρα, το συνιστώ ανεπιφύλακτα στους «αντοχής αναγνώστες» και στους άλλους, τους υπερευαίσθητους … που ψειρίζουν λέξεις, γραμμές, νοήματα, δεύτερες σκέψεις και αισθήματα, αν πρέπει να το διαβάσουν, να το κάνουν με δόσεις…
Όπως το λέει στο οπισθόφυλλο: «πινακοθήκη χαραχτήρων – πλήρες ξεγύμνωμα ψυχής – συγκλονιστικότατος συγγραφέας»!
Οι δικές μου σημειώσεις και στάσεις, άπειρες! Αν πρέπει να σταθώ κάπου, έτσι, για την συνήθεια να αντιγράφω, θα σταθώ εκεί, στο χείλος του γκρεμού:
«Δεν τ’ αποφάσισα να ζήσω, έστω και σ’ ένα χώρο όπου θα μπορώ μόνο τα πόδια μου να πατήσω;» σελ.172