Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Βιβλιο - στιγμές

Τόσα χρόνια μίλαγα για βιβλία που έχω διαβάσει. Τώρα τελευταία μιλάω για βιβλία φίλων που κυκλοφόρησαν, για βιβλία που θα ήθελα να διαβάσω, και για βιβλία που έφτασαν στ' αυτιά μου και κάτι σ' αυτά μου έκανε: "κλικ".
Τα βιβλία με βρίσκουν εκείνα, συνήθως, στους δρόμους "βοσκάω". Ακόμα και να θέλω να ξεφύγω απ' αυτά, δεν θα τα καταφέρω εύκολα!
Μ' αρέσει όμως που άνοιξαν οι δρόμοι και "περπατάνε" παντού! Τουλάχιστον, υπάρχει ενημέρωση! Κάποτε, δεν υπήρχε! Μακάρι να πάει μπροστά το βιβλίο, κι ας είμαι μόνο εγώ που πάω ανάποδα με τις εποχές...

Έκανα όλον αυτόν τον πρόλογο για να πω, πως έτσι ξεκρέμαστα, προχθές, βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον -για μένα- βιβλίο! Και μάλιστα του Καστανιώτη που απ' ότι θυμάμαι, δεν τον αναφέρω και συχνά! Προέκυψε, αν και θα μπορούσα να το είχα μεγάλο απωθημένο... Τέλος πάντων. Αν οι φίλοι μου ήταν στην στέγη του, σίγουρα θα μιλούσα πολύ και για τον οίκο του! Δεν το συζητάμε!

Πάμε παρακάτω, γιατί πολυλογώ.
Μετά τη γιορτή μου, που λέτε, κοίταξα κάτι σελίδες από ονόματα φίλων που μου τηλεφώνησαν για "Χρόνια Πολλά". Όσα πρόλαβα ή θυμήθηκα να καταγράψω δηλαδή, γιατί κάποια στιγμή έχασα τον λογαριασμό με τα ψάρια που μου έφερε ο άντρας μου να τηγανίσω, αφού δεν θα βγαίναμε βόλτα, να τα φάμε με δυο φίλους σπίτι!
...Ναι! Μού' φερε και τριαντάφυλλα! Αμ, πώς;

Συμπέρασμα; Στα 100 τηλέφωνα τα 90 ήταν από άντρες! Έπαθα μια ψιλοπλάκα.... Σκέφτηκα καφενείο, περίπτερο, γήπεδα, δικαιολογημένα! Μετά σκέφτηκα "χαρέμια"... Απ'αυτά δεν ήξερα, και πετάχτηκα για λίγο στο γκουγκλ! Εκεί βρήκα, τι άλλο; Ένα βιβλίο με τίτλο: "ΧΑΡΕΜΙ ΑΝΔΡΩΝ"!

Πολύ μ' άρεσε η σκέψη της συγγραφέως και η συνέντευξή της, φυσικά! Νιώθω ότι λέει πολύ σωστά και αληθινά πράγματα για τους άντρες και για μας τις γυναίκες, κι ας μην το' χω διαβάσει! Νιώθω την μεγάλη ανάγκη να το διαβάσω γρήγορα, μα απ' την άλλη φοβάμαι μη μου μπερδέψει την εικόνα που έχω πλάσει εγώ για τους άντρες μέχρι τώρα και ειδικά μετά την εμπειρία μου απ' το καφενείο και θα το καθυστερήσω λίγο. Δεν πρόλαβα ακόμα να την καταγράψω, όπως εγώ την ένιωσα και νοιώθω το θέμα να με γαργαλάει πολύ.
Θα μου πεις, και τι έγινε με ότι άλλο κατέγραψες; Θα σου πω, "τίποτα", αλλά τουλάχιστον, άδειασα!
Δε μπορώ όμως να μην σας το προτείνω, επειδή εγώ ακόμα είμαι "φορτωμένη"!
Είμαι σίγουρη ότι είναι ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που μάλλον θα πρέπει να το διαβάσουν περισσότερο οι άντρες, ώστε να κερδίσουν περισσότερο έδαφος στην καρδιά της γυναίκας που τους ενδιαφέρει! Όταν το διαβάσω με το καλό, ότι σημειώσω, θα το διαβάζω στον άντρα μου, προ φαγητού, μετά φαγητού, προ ύπνου και μετά ξύπνιου... σίγουρα!

Είπα πολλά όμως, βιαστικά, αδιόρθωτα, δεν θέλω να χαλάσω μια σωστή ανάρτηση γι' αυτό το βιβλίο, μπερδεύοντάς την με τα δικά μου!
Υγ. Στην συνέντευξη με συγκίνησαν πολύ τα λόγια της συγγραφέως που μ' αγγίζουν απόλυτα, εδώ και πολλά πολλά χρόνια, τα λέω και τα κάνω, χαρίζοντας τα βιβλία μου. (Όταν είχα. Δεν διαθέτω πια λεφτά, ούτε για φωτοτυπίες, όπως χρόνια έκανα!)
Την ενδιαφέρει να διαβαστεί το βιβλίο της! Όχι τόσο να "πουληθεί"! Μεγάλη κουβέντα! Δεν την έχω ακούσει από πολλούς και κυρίως, δεν πείθουν ότι το εννοούνε! Αυτή η κυρία, η Σοφία Μαντουβάλου που εξέδιδε μόνο παιδικά ως τώρα, με έπεισε! Έτσι, απλά!

Να' ναι καλά να γράφει και να την διαβάζουνε! Αυτή είνα η καλύτερη ανταμοιβή για μία ή ένα συγγραφέα! Λεφτά μαζεύεις κι όταν πουλάς πατάτες! Δε λέει!

Τα' πα! Πάμε τώρα πολυλογού, Κατειρήνα!