Ξύπνησα από ένα παράξενο όνειρο και κάποιες λέξεις που βούιζαν στ' αυτιά μου.
Ανέτρεξα πρώτα στο βιβλίου του παππού, μετά στον ονειροκρίτη του γκουγκλ και μετά έριξα μια ματιά στα μηνύματά μου.
Εκείνα δεν τα χάνω. Ξέρουν να περιμένουν...
Είδα στο φεις, στην Αναστασία Καλλιοτζή την μπλε κουκίδα και την κρατάω, πριν την ψάχνω...
Συγκινητικότατο και αλήθεια, μεγάλη!
Ίχνη στην μπλε κουκίδα είμαστε. Μια ανταύγεια στιγμής, τίποτα παραπάνω. Ο χρόνος μας μπέρδεψε και κοκορευόμαστε.
