Ταξίδι στα Κύθηρα
Μεταφορτώθηκε από το χρήστη nikos35r την 19 Απρ 2009
Μουσικό κομμάτι απο την ομώνυμη ταινία του Θ. Αγγελόπουλου σε μουσική Ελένη Καραΐνδρου.
Ο κυρ-Σπύρος επιστρέφει από την Τασκένδη όπου ζούσε από το 1949 ως ΄Ελληνας της περιφέρειας (ή του περιθωρίου). Του δίνεται άδεια να γυρίσει στην πατρίδα του. Όταν το κάνει διαπιστώνει ότι εκείνη δεν υφίσταται. Δεν υπάρχει γι' αυτόν νόστος και πατρίδα. Το «νόστιμον ήμαρ» του είναι πικρό. Νιώθει ξένος στον τόπο που έχουν πουλήσει στους ξένους άλλοι, «Έλληνες» από χρόνια και με βούλα.
Στο χωριό του, που το είχε υπερασπιστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου, γίνεται μάρτυρας ενός ξεπουλήματος της γης και των ιδεών, και προσπαθεί να το αποτρέψει. Ωστόσο, δεν μπορεί να συμπλεύσει με την πραγματικότητα που συναντά. Απομονώνεται. Δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τα παιδιά του, με τους γύρω του. Μόνο η γυναίκα του, πιστή και υπομονετική Πηνελόπη, τον ακολουθεί μέχρι το τέλος, μέχρι το τελευταίο του ταξίδι.
ξανά σαράντα μήλα κόκκινα
ξανά, φώτο
Ένας πολιτικός πρόσφυγας του εμφυλίου γυρίζει από την ΕΣΣΔ στην Ελλάδα μετά από 30 χρόνια.
Η σκηνή της συνάντησης με την γυναίκα του. Τον ρωτάει "έφαγες;".
Μουσική της Ελένης Καραϊνδρου από την ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου "Ταξίδι στα Κύθηρα" (1984). Τραγουδά ο Γιώργος Νταλάρας
Άρρωστη καρδιά δε βρίσκει γιατρειά στη λησμονιά
χάνεται στ' αγιάζι μέσα στο βοριά στα ξένα μακριά
Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή να ξαναρθεί
το καράβι στο λιμάνι θα φανεί θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας
Σ' άγγιξε ξανά του κόσμου η παγωνιά κι η ερημιά
πώς να τη γιατρέψεις την παλιά πληγή βαθιά μες στην ψυχή
Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή να ξαναρθεί
το καράβι στο λιμάνι θα φανεί θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας
Νοερό Ταξίδι
Ευχαριστώ, παιδιά, Τάκη, Σπύρο, Βάσια! Σα να πήγα! Αρκεί που πήγαν τα μάτια μου!
Στα Κύθηρα που υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ακόμα κι αν δεν τα δούμε...
