Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Χαρούμενες ειδήσεις μέσω Τύπου

Και πάμε αλλού! Εδώ, δεν ξέρω πράγματι από που ν' αρχίσω και που να τελειώσω!
Χμ! Μάλλον το βρήκα!Λέγοντας αλήθειες! Τι άλλο;

Λέω προχθές στον άντρα μου:
"Θα θυμηθείς να μου φέρεις αύριο το Wish, να διαβάσω την προδημοσίευση για το βιβλίο του Βασίλη Μητσάκη;"
"Θα στο φέρω. Παίρναγε χθες απέναντι με το σκύλο του και μου λέει ο Ν, να δεις που αυτός είναι καλλιτέχνης! Γέλασα! Είναι! του απάντησα. Πού το κατάλαβες;"
Κι ο Ν, δεν απάντησε, ούτε κι εγώ ρώτησα παρακάτω τον άντρα μου και τώρα που το θυμήθηκα, δεν λέει να πάω να τον ξυπνήσω! Άλλωστε, τι σημασία έχει; Μου αρκεί που η αφορμή αυτή μου έδωσε τον πρόλογο αυτής της ανάρτησης, που ομολογώ είναι λίγο "επί τροχάδιν"... απόψε!

Η απάντηση είναι πως ένας άνθρωπος που έχει καλλιεργήσει πνεύμα και ψυχή, (το ομορφάντρας δεν το συζητάμε!) είναι ηθοποιός, ποιητής, συγγραφέας, θεατρογράφος, σκηνοθέτης, είχε και δικό του θέατρο στην Αθήνα, ταπεινός, Κύριος, δεν μπορεί παρά να έχει την αύρα του μεγάλου καλλιτέχνη και να την αφήνει πίσω του, δίπλα του, κοντά του, και οι άλλοι, οι τρίτοι, όσο άσχετοι κι αν δείχνουν ότι είναι με την τέχνη, να πιάνουν αυτό το "κάτι" της σφραγίδας του!
(Πώς να το κάνουμε; Υπάρχουν και αλλιώτικες σφραγίδες που δεν μοιράζονται με καρτούλες, όπως έχω δει πολλές! Χ.Χ. συγγραφέας! Χ.Ψ. ποιητής! Χ.Ω. γιατρός! Αυτός, όκευ!) 
Άλλωστε, κι εγώ όταν τον γνώρισα, σκοτάδια ήταν! Δεν τον ήξερα! Βραδιά ποίησης του Γιάννη Ρίτσου ήταν, με ανατρίχιασε η βροντερή απαγγελία του, η φωνή του, μαζί με το θηλυκό δίπλα του, που ολοκληρώνει αυτή την καλλιτεχνική αύρα, την εξίσου σημαντική και μεγάλη καλλιτέχνιδα και σύζυγο του Βασίλη, την Αμαλία Γκιζά που είναι κι εκείνη ηθοποιός, αλλά εγώ την έχω γνωρίσει ώς φωνή (και την βρίσκω μεγάλη ανεκμετάλευτη τραγουδίστρια -της το έχω πει) και με τη δική της φωνή ανατριχιάζω εξίσου, (με διαφορά των δύο τους στην αδυναμία μου, στο γένος - φυσιολογικότατον! Μου θυμίζει έντονα Μάνο Κατράκη και πεθερό, συνάμα! - άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου), γιατί να απορίσω με την παρατήρηση του Ν; Έπεσε, διάνα!

Σας έχω μιλήσει πολύ για το καλλιτεχνικό ζευγάρι που τίμησε τον τόπο μας και την επαρχία, δηλαδή τον Βόλο, με άπειρα βιντεάκια από εκδηλώσεις σε άλλα μου μπλογκ. Οι φίλοι ξέρουν, κι εγώ θα ανατρέξω άλλη στιγμή να φέρω λινγκ.

Βραδιά Ελύτη 

Εκδηλώσεις Λέσχης Βόλου

Απόψε όμως η βραδιά ανήκει στο νέο του βιβλίο, γιατί σας είχα παρουσιάσει κι ένα άλλο θεατρικό.

Η δική μας οικογένεια - Θεατρικό
(Κι εδώ κρατούμενο το λινγκ! Απόψε πάντως, ξεπέρασα εαυτόν! Είχα τόση ύλη στο περίμενε!...)

Δεύτερη σκέψη: Λέω να μείνει μισο τελειωμένη αυτή η ανάρτηση, να πάω σε σωστή παρουσίαση, κι εδώ να ξαναεπέμβω!
Τι λέτε;
Μ' αρέσει που ρωτάω! Έφυγα! 

Πριν φύγω όμως, να ευχηθώ  στον Σωτήρη Πολύζο, "Χρόνια Πολλά", "Καλή Χρονιά", όλα τα όνειρά του, ευχές μου και να τα "ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙ" το δεκάχρονο του παιδί του, WISH! Χαίρομαι που εκτός απ' τα κοσμικά της πόλης μας προβάλλει βιβλία, ανθρώπους, κι ότι αφορά το πνεύμα, γενικώς!
Να είσαι καλά, Σωτήρη! (Αμ! Θα ξεχάσω εγώ ποτέ, τις τιμές που μου έκανες κάποτε... στις εκπομπές σου; ΠΟΤΕ!)


Στον Βασίλη Μητσάκη, όσον αφορά το βιβλίο του "Τα παιδιά της κατακόμβης", εύχομαι "ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ"! Λίγα διάβασα, πολλά με συγκίνησαν! Έχουμε χρόνο όμως! Με το "ΚΑΛΟ" να βγει το "παιδί" και θα τ' αγκαλιάσουμε! Είναι σίγουρο!
Στην Αμαλία, ξεχωριστά, ένα μεγάλο "Μπράβο" γενικό που πιάνει τα ταλέντα της, την βοήθειά της στην δακτυλογράφηση του βιβλίου (είμαι σίγουρη πως συμμετείχε) και κυρίως στην γυναίκα Αμαλία Γκιζά, που ξέρει να στηρίζει και να αναδεικνύει τα ταλέντα του άντρα της, όταν και η ίδια έχει πολλά! Θέλει πολύ αγάπη και ποιότητα ψυχής για να το πετύχεις αυτό, φαντάζομαι! Ιδιαίτερα σε ζευγάρια με παρόμοια ταλέντα!
Και στους δυο εύχομαι ολόψυχα, ΥΓΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ, και στη μέση ΥΓΕΙΑ! Όλα τα άλλα, υπάρχουν, θα έρθουν! Τα καλύτερα, γιατί το αξίζουν!

Υγ. Εδώ θα επανέλθω σύντομα, ελπίζω!...
Η επόμενη ανάρτηση θα είναι μικρή, λίγα λόγια (μη με κυνηγάει και ο Σωτήρης!) γιατί ξέρω, διαισθάνομαι, πως στο μέλλον θα είναι πολύ μεγαλύτερη, όταν θα διαβάσω το βιβλίο! Κι είναι λέει, 485 σελίδες!
Απίστευτο για τον Βασίλη που ξέρω! Λέει λίγα, εννοεί πολλά, μα αυτό το βιβλίο έχει ιστορία πολλών χρόνων μέσα του, οπότε.... Ανυπομονώ!