Δυο λογάκια

Το μεσημέρι είπα:  "Ζω"! Λίγο ήταν! Τώρα συμπληρώνω πως από σήμερα, στο θέμα επικοινωνίας, νοιώθω πιο ελεύθερος άνθρωπος.
Λίγο δύσκολο να εξηγήσω, άλλο τόσο δύσκολο να με καταλάβετε... αν δεν το πάθετε! Δίνω τόπο όμως στην οργή και πάω παρακάτω, ευχόμενη να μη βρεθεί κανένας κακκόβουλος στον δρόμος σας να σας φημώσει, όπως εμένα, επειδή νιώθει μάγκας!
Ας είναι! Μέχρι εκεί! Να' ναι καλά, από μένα! Τίποτ' άλλο! Είμαι σίγουρη πως το' χει σκυλομετανοιώσει ... Τον συγχωρώ, αλλά όσο μπορεί, όσο ποιο μακριά μου γίνεται, για το καλό το δικό του. Να θυμάται πως αυτή την φορά τον προστάτεψα πολύ. Τίποτ' άλλο.
Αυτά!
Να σας ξανσυστηθώ: Είμαι η Κατερίνα, νιώθω πολύ αγχωμένη, γιατί τον καιρό που έλλειπα έγιναν σημαντικά πράγματα για τους φίλους μου και δεν ξέρω από που ν' αρχίσω...
Είναι σαν τον νηστικό που βλέπει ένα γεμάτο τραπέζι και τα χάνει...
Κάπως έτσι.
Θ' αρχίσω απ' τα πρόχειρα που περίμεναν.